بز آنقولونوبیان یکی از نژادهای بومی و کمیاب کوهستانی است که عمدتاً در نواحی شمال و شمال غرب ایران پرورش داده می‌شود. بدن آن متوسط و عضلانی است و پاهای قوی و استخوان‌بندی مقاوم آن امکان حرکت طولانی و پایدار در زمین‌های شیب‌دار و مراتع نیمه‌مرطوب را فراهم می‌کند. رنگ بدن معمولاً خاکستری روشن تا قهوه‌ای و در برخی بزها لکه‌های سفید روی بدن دیده می‌شود. سر بز کوچک تا متوسط و گوش‌ها نیمه‌افتاده هستند که در تهویه طبیعی بدن و کنترل دما نقش دارند. رفتار این نژاد آرام، مطیع و هوشیار است و به‌خوبی با سایر بزها در گله کنار می‌آید. ماده‌های آنقولونوبیان سالانه معمولاً یک بزغاله سالم به دنیا می‌آورند و بزغاله‌ها رشد مناسبی دارند و در مراتع کوهستانی مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. یکی از ویژگی‌های برجسته این نژاد، سازگاری با بارش متغیر، رطوبت زمین و مراتع نیمه‌مرطوب است، به طوری که حتی در فصول مرطوب طولانی، تغذیه و فعالیت آن‌ها مختل نمی‌شود. گوشت این نژاد از نظر بافت و طعم مطلوب و کم‌چرب است و در بازارهای محلی ارزش بالایی دارد. علاوه بر تولید گوشت، آنقولونوبیان در برنامه‌های اصلاح نژاد و حفظ ویژگی‌های مقاومتی و ژنتیکی مناطق کوهستانی و نیمه‌مرطوب کاربرد دارد. ترکیب جثه مناسب، مقاومت محیطی، رفتار آرام و بهره‌وری گوشت باعث شده بز آنقولونوبیان به نژادی پایدار و اقتصادی برای دامداران مناطق کوهستانی و نیمه‌مرطوب تبدیل شود. نگهداری آن علاوه بر کاهش هزینه‌های پرورش، موجب افزایش بازده گله و حفظ تنوع ژنتیکی در منطقه می‌شود.