بز ساحلی یکی از نژادهای بومی جنوب ایران و مناطق نزدیک به خلیج فارس است که به‌خوبی با شرایط گرم و مرطوب سازگار شده است. بدن این نژاد متوسط و کشیده است، پاها محکم و استخوان‌بندی آن‌ها مقاوم است تا حرکت در زمین‌های مرطوب و گل‌آلود به راحتی امکان‌پذیر باشد. رنگ غالب بدن معمولاً قهوه‌ای روشن، خاکی یا تیره است و در برخی گله‌ها بزهای کاملاً سیاه یا سفید هم دیده می‌شوند. سر بز ساحلی کوچک تا متوسط است و گوش‌ها افتاده‌اند، ویژگی‌ای که در تهویه طبیعی بدن و دفع گرما نقش مهمی دارد. رفتار بز ساحلی آرام و باهوش است و توانایی یافتن گیاهان خوراکی در مراتع متراکم و مرطوب را دارد. ماده‌های این نژاد معمولاً سالانه یک بزغاله سالم به دنیا می‌آورند و بزغاله‌ها رشد مناسبی دارند و در محیط‌های مرطوب و گرم مقاوم هستند. یکی از مزیت‌های برجسته بز ساحلی، مقاومت آن در برابر بیماری‌های انگلی و شرایط رطوبتی بالاست، به طوری که حتی در فصل‌های بارانی طولانی بازده گوشت و سلامت گله حفظ می‌شود. گوشت بز ساحلی از نظر بافت نرم و طعم خوشایند با چربی متعادل، در بازارهای محلی بسیار پرطرفدار است. این نژاد علاوه بر تولید گوشت، در برنامه‌های اصلاح نژاد محلی برای تقویت سازگاری با محیط‌های مرطوب نیز استفاده می‌شود. ترکیب بدنی مناسب، توانایی سازگاری بالا، رفتار اجتماعی آرام و مقاومت در برابر شرایط سخت، بز ساحلی را به نژادی اقتصادی و پایدار برای دامداران مناطق جنوبی و مرطوب کشور تبدیل کرده است. نگهداری آن علاوه بر کاهش هزینه‌های پرورش، بازده اقتصادی مطمئنی برای گله ایجاد می‌کند و ارزش ژنتیکی آن در حفظ تنوع نژادهای بومی بسیار بالاست.