بز سومالی یکی از نژادهای معروف مناطق خشک و نیمه‌خشک جنوب ایران و کشورهای شرق آفریقا است که توانایی زیادی در سازگاری با گرما و کمبود آب دارد. بدن این بز عضلانی و کشیده است و پاهای بلند و محکم آن امکان حرکت طولانی روی زمین‌های خشک، سنگلاخ و ناهموار را فراهم می‌کند. رنگ بدن غالباً قهوه‌ای روشن تا تیره است و برخی بزها حتی نقاط سیاه یا تیره روی سر و پاها دارند. سر بز سومالی کوچک تا متوسط است و گوش‌ها رو به پایین و نیمه‌افتاده هستند که در تهویه طبیعی بدن کمک می‌کند. رفتار این نژاد آرام و هوشیار است و بزهای ماده توانایی مراقبت از بزغاله‌ها در شرایط دشوار را دارند. ماده‌های سومالی معمولاً سالی یک بزغاله سالم به دنیا می‌آورند و در شرایط مناسب ممکن است دو بزغاله هم متولد شود. رشد بزغاله‌ها سریع و یکنواخت است و توانایی دستیابی به وزن مطلوب در مدت کوتاه را دارند. مقاومت این نژاد در برابر گرما، کم‌آبی و بیماری‌های شایع بیابانی مثال‌زدنی است و نیاز غذایی آن با مراتع فقیر نیز قابل تأمین است، بنابراین پرورش آن اقتصادی و کم‌هزینه است. گوشت بز سومالی نرم، بافت مناسب و کم‌چرب است و در بازارهای محلی مناطق جنوبی ایران و کشورهای همسایه طرفداران زیادی دارد. این نژاد علاوه بر تولید گوشت، به عنوان پایه اصلاح نژاد در برخی مناطق خشک مورد استفاده قرار می‌گیرد و ژن‌های مقاومتی خود را به نسل بعد منتقل می‌کند. ترکیب جثه مناسب، توانایی حرکت طولانی، رفتار آرام و مقاومت بالا باعث شده بز سومالی به نژادی پایدار و اقتصادی برای دامداران مناطق گرم و خشک تبدیل شود و بازدهی مطلوبی در شرایط دشوار اقلیمی ایجاد کند.