بز عدنی از نژادهای بومی جنوب ایران و نواحی نزدیک به خلیج فارس است که از نظر توان بدنی، یکی از مقاوم‌ترین گونه‌ها در شرایط گرما و خشکی به شمار می‌آید. این بز در مناطق جنوبی کرمان، هرمزگان و بخشی از سیستان و بلوچستان دیده می‌شود و به‌خوبی با دمای بالا، تابش مستقیم خورشید و کمبود منابع غذایی کنار می‌آید. بدنی متناسب، پاهای باریک ولی قوی و سری کشیده دارد. گوش‌های بز عدنی نسبتاً بلند و افتاده‌اند و همین ویژگی در تهویه طبیعی بدن کمک می‌کند. پوست تیره‌رنگ و نازک آن برای دفع گرما بسیار مؤثر است. رفتار این نژاد آرام ولی هوشیار است و در یافتن مسیر آب و خوراک مهارت خاصی دارد. بزهای ماده باروری مناسبی دارند و معمولاً سالی یک بزغاله به دنیا می‌آورند که رشد سریعی دارد و زود به وزن مطلوب می‌رسد. گوشت عدنی طعم قوی و چربی نسبتاً پایین دارد که باعث شده در مناطق جنوبی، به‌ویژه شهرهای بندری، محبوب باشد. این نژاد در چراهای باز و طولانی عملکرد خوبی دارد و به ندرت از گرمای زیاد دچار ضعف می‌شود. مقاومت آن در برابر بیماری‌های انگلی و گرمازده‌گی مثال‌زدنی است. یکی از ویژگی‌های جالب بز عدنی، توان راه‌پیمایی طولانی در زمین‌های خشک و ناهموار است بدون اینکه به تغذیه سنگین نیاز داشته باشد. به همین دلیل، در گله‌های بزرگ مناطق گرم، نقش اصلی را ایفا می‌کند. از دید اقتصادی، این نژاد به‌دلیل مصرف پایین علوفه و بازده مناسب گوشت، از گزینه‌های محبوب دامداران محلی به شمار می‌رود. نگهداری بز عدنی باعث کاهش هزینه‌های نگهداری و پایداری گله در شرایط سخت اقلیمی می‌شود.