گوسفند افشاری یکی از قدیمی‌ترین نژادهای ایران است که در استان‌های غربی و شمال غربی کشور پرورش داده می‌شود. این نژاد به دلیل سازگاری بالا با شرایط سخت آب و هوایی، خصوصاً سرما و ارتفاعات، مورد توجه دامداران قرار گرفته است. گوسفند افشاری جثه‌ای متوسط تا بزرگ دارد و بدن آن عضلانی و مقاوم است که توانایی حرکت در مراتع شیب‌دار و دشوار را فراهم می‌کند. رفتار اجتماعی این نژاد معمولاً آرام و قابل‌کنترل است و در هنگام تهدید، رفتار دفاعی متعادلی از خود نشان می‌دهد. ماده‌ها به دلیل قدرت تولید مثل بالا، معمولاً سالی یک تا دو بره می‌آورند و نرخ زنده‌مانی بره‌ها زیاد است. گوشت افشاری با کیفیت، طعم مناسب و ارزش غذایی بالا شناخته می‌شود و در بازار مصرف داخلی طرفداران زیادی دارد. این نژاد قادر است با منابع غذایی کم و مرتع‌های کم‌بازده نیز تغذیه کند و برای مناطق محروم و با شرایط اقتصادی دشوار گزینه‌ای مناسب است. مدیریت گله نیازمند تجربه دامدار است تا از تغذیه مناسب و سلامت گوسفندان اطمینان حاصل شود. علاوه بر این، افشاری به عنوان یک نژاد پایه در اصلاح نژاد و تولید گوسفندان مقاوم و بهره‌ور مورد استفاده قرار می‌گیرد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، مقاومت بالا و قدرت تولید مثل، این نژاد را به گزینه‌ای اقتصادی و قابل اعتماد برای دامداران تبدیل کرده است و پرورش‌دهندگان می‌توانند از گوشت و تولید مثل آن به صورت پایدار بهره‌مند شوند.