گوسفند تارگی یکی از نژادهای مقاوم ایران است که در مناطق کوهستانی و سردسیر پرورش داده می‌شود و به دلیل جثه متوسط و بدنی عضلانی، توانایی حرکت طولانی در مراتع شیب‌دار و زمین‌های سخت را دارد. سر تارگی کوچک و گرد و گوش‌های کوتاه و افقی آن به محافظت در برابر باد و سرما کمک می‌کند و تعادل بدن هنگام حرکت در مسیرهای ناهموار را افزایش می‌دهد. رنگ پوست و پوشش تارگی معمولاً روشن تا کرم مایل به خاکستری است که سازگاری خوبی با تغییرات دما و تابش خورشید ایجاد می‌کند. رفتار اجتماعی این نژاد آرام، مطیع و هوشیار است و ماده‌ها توانایی مراقبت از بره‌ها حتی در شرایط محیطی سخت را دارند. ماده‌های تارگی سالانه معمولاً یک یا دو بره سالم و مقاوم به دنیا می‌آورند که رشد سریع دارند و بهره‌وری اقتصادی گله را افزایش می‌دهند. این نژاد در برابر بیماری‌های شایع مقاومت نسبی دارد و تغذیه آن با مراتع کم‌بازده و منابع محدود نیز قابل تامین است، بنابراین پرورش آن در شرایط دشوار اقتصادی و مقرون به صرفه است. گوشت گوسفند تارگی با کیفیت و طعم مطلوب، بافت نرم و ارزش غذایی بالا دارد و در بازارهای محلی و صنعتی مورد توجه قرار می‌گیرد. علاوه بر تولید گوشت، تارگی برای اصلاح نژاد و انتقال ویژگی‌های مقاومتی به نسل بعد کاربرد دارد. ترکیب ویژگی‌های بدنی، رفتار آرام و هوشیاری، سازگاری با محیط کوهستانی و کیفیت گوشت، تارگی را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران مناطق سرد و مرتفع تبدیل کرده است. نگهداری این نژاد موجب بهره‌وری طولانی مدت و کاهش هزینه‌های اضافی پرورش می‌شود و ارزش اقتصادی بالایی ایجاد می‌کند.