گوسفند تالشی یکی از نژادهای اصیل ایرانی است که بومی مناطق شمال غربی و شمالی کشور به ویژه استان گیلان و بخش‌هایی از مازندران می‌باشد. این نژاد به دلیل مقاومت بالا در برابر رطوبت و شرایط آب و هوایی متغیر، توانایی زندگی در ارتفاعات و مراتع پرچمن، برای دامداران مناطق مرطوب و کوهستانی بسیار مناسب است. جثه گوسفند تالشی متوسط تا بزرگ و بدنی عضلانی دارد که امکان حرکت و چرای آسان در مراتع شیب‌دار و زمین‌های سخت را فراهم می‌کند و بهره‌وری گله را افزایش می‌دهد. رفتار اجتماعی این نژاد معمولاً آرام، مطیع و قابل‌کنترل است، اما در مواجهه با خطر یا تهدید، واکنش‌های محافظتی هوشمندانه از خود نشان می‌دهد که امنیت گله را تضمین می‌کند. ماده‌ها توانایی تولید مثل بالایی دارند و سالانه معمولاً یک تا دو بره به دنیا می‌آورند که درصد زنده‌مانی آن‌ها بالا است و این ویژگی ارزش پرورشی و اقتصادی این نژاد را افزایش می‌دهد. گوسفند تالشی قادر است با منابع غذایی محدود و مراتع کم‌بازده نیز زندگی کند و مقاومت نسبی در برابر بیماری‌ها دارد، بنابراین پرورش آن در شرایط سخت و مرطوب محیطی مناسب و اقتصادی است. مدیریت گله تالشی نیازمند تجربه دامدار است تا تغذیه، سلامت و شرایط پرورش بهینه حفظ شود و تولید بره‌ها و گوشت با کیفیت تضمین گردد. گوشت گوسفند تالشی با کیفیت و طعم مطلوب، ارزش غذایی مناسبی دارد و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، رفتار آرام، مقاومت بالا و قدرت تولید مثل، گوسفند تالشی را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران تبدیل کرده است. این نژاد علاوه بر تولید گوشت با کیفیت، برای اصلاح نژاد و تولید گوسفندان مقاوم نیز کاربرد دارد و نگهداری آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و باعث بهره‌وری پایدار در گله می‌شود.