گوسفند رامنی یکی از نژادهای اصیل و منحصر به فرد ایران است که بیشتر در مناطق کوهستانی و سردسیر شمال غرب کشور پرورش داده می‌شود. این نژاد به دلیل جثه متوسط و بدنی متناسب، قابلیت حرکت در زمین‌های شیب‌دار و مراتع سنگلاخ را دارد و برای دامدارانی که در مناطق سخت‌گذر فعالیت می‌کنند، بسیار مناسب است. رامنی دارای سر نسبتاً گرد و گوش‌های کوتاه و صاف است که به راحتی در شرایط آب و هوای سرد مقاومت می‌کند و کمتر آسیب‌پذیر است. رنگ پشم و پوست اغلب روشن و متغیر از سفید تا کرم مایل به خاکستری است که بر ویژگی تطبیقی این نژاد در برابر تغییرات دما و تابش نور خورشید تاثیر می‌گذارد. رفتار رامنی آرام و مطیع است اما در عین حال هوشیاری بالایی دارد؛ این نژاد توانایی تشخیص خطر از فاصله دور را دارد و در صورت تهدید، جمع گله را حفظ کرده و بره‌ها را محافظت می‌کند. ماده‌های رامنی قدرت تولید مثل بالا دارند و معمولاً سالانه یک تا دو بره سالم و با رشد سریع به دنیا می‌آورند؛ بره‌ها زود به وزن بازاری می‌رسند که از نظر اقتصادی برای دامداران ارزشمند است. این نژاد در برابر بیماری‌های شایع مقاوم است و نیاز غذایی آن متناسب با مراتع فقیر تنظیم می‌شود، بنابراین پرورش آن در شرایط دشوار و منابع محدود امکان‌پذیر است. گوشت رامنی طعم مطلوب، بافت نرم و ارزش غذایی بالا دارد و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. علاوه بر تولید گوشت، رامنی برای برنامه‌های اصلاح نژاد استفاده می‌شود و توانایی انتقال خصوصیات مقاومتی و سازگاری محیطی به نسل بعد را دارد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، رفتار مطیع و هوشیاری، سازگاری با محیط‌های سرد و ارتفاعی و کیفیت بالای گوشت، رامنی را به نژادی اقتصادی و پایدار برای دامداران مناطق کوهستانی تبدیل کرده است. نگهداری این نژاد باعث بهره‌وری طولانی مدت و کاهش هزینه‌های نگهداری می‌شود و ارزش اقتصادی بالایی برای دامدار ایجاد می‌کند.