گوسفند زل یکی از نژادهای سنتی و معتبر ایران است که بومی مناطق غربی کشور به ویژه استان‌های کردستان و کرمانشاه می‌باشد. این نژاد به دلیل مقاومت بالا در برابر سرما، توانایی زندگی در ارتفاعات و سازگاری با مراتع کم‌بازده، برای دامداران مناطق سردسیری و کوهستانی بسیار مناسب است. جثه گوسفند زل متوسط و بدنی عضلانی دارد که امکان حرکت آسان در زمین‌های شیب‌دار و مرتع‌های سخت را فراهم می‌کند و بهره‌وری گله را افزایش می‌دهد. رفتار اجتماعی این نژاد معمولاً آرام، مطیع و قابل‌کنترل است، اما در مواقع تهدید یا خطر، واکنش‌های محافظتی متناسب از خود نشان می‌دهد که امنیت گله را تضمین می‌کند. ماده‌ها قدرت تولید مثل بالایی دارند و سالانه معمولاً یک تا دو بره به دنیا می‌آورند که درصد زنده‌مانی آن‌ها بالا است و این ویژگی ارزش پرورشی و اقتصادی این نژاد را افزایش می‌دهد. گوسفند زل قادر است با منابع غذایی محدود و مراتع کم‌بازده زندگی کند و مقاومت نسبی در برابر بیماری‌ها دارد، بنابراین پرورش آن در شرایط سخت محیطی مناسب و اقتصادی است. مدیریت گله زل نیازمند تجربه دامدار است تا تغذیه، سلامت و شرایط پرورش بهینه حفظ شود و تولید بره‌ها و گوشت با کیفیت تضمین گردد. گوشت گوسفند زل با کیفیت و طعم مطلوب، ارزش غذایی مناسبی دارد و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، رفتار آرام، سازگاری با محیط و قدرت تولید مثل، گوسفند زل را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران تبدیل کرده است. این نژاد علاوه بر تولید گوشت با کیفیت، برای اصلاح نژاد و تولید گوسفندان مقاوم نیز کاربرد دارد و نگهداری آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و باعث بهره‌وری پایدار در گله می‌شود.