گوسفند سنجابی یکی از نژادهای سنتی ایران است که بومی استان کرمانشاه و مناطق غربی کشور می‌باشد. این نژاد به دلیل مقاومت بالا در برابر سرما و توانایی زندگی در ارتفاعات، برای دامداران مناطق سرد و کوهستانی بسیار مناسب است. جثه گوسفند سنجابی متوسط و بدنی عضلانی دارد که امکان حرکت و چرای آسان در مراتع دشوار و شیب‌دار را فراهم می‌کند و باعث افزایش بهره‌وری گله می‌شود. رفتار اجتماعی این نژاد معمولاً آرام، مطیع و قابل‌کنترل است و در مواجهه با تهدید یا خطر، واکنش‌های محافظتی متناسب از خود نشان می‌دهد که امنیت گله را تضمین می‌کند. ماده‌ها قدرت تولید مثل بالایی دارند و سالانه معمولاً یک یا دو بره به دنیا می‌آورند که درصد زنده‌مانی آن‌ها بالا است و این ویژگی ارزش پرورشی و اقتصادی این نژاد را افزایش می‌دهد. گوسفند سنجابی قادر است با منابع غذایی محدود و مراتع کم‌بازده زندگی کند و مقاومت نسبی در برابر بیماری‌ها دارد، بنابراین پرورش آن در شرایط محیطی سخت بسیار مناسب است. مدیریت گله سنجابی نیازمند تجربه دامدار است تا تغذیه، سلامت و شرایط پرورش بهینه حفظ شود و تولید بره‌ها و گوشت با کیفیت تضمین گردد. گوشت گوسفند سنجابی با کیفیت و طعم مطلوب، ارزش غذایی مناسبی دارد و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، سازگاری با محیط، رفتار آرام و قدرت تولید مثل، گوسفند سنجابی را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران تبدیل کرده است. این نژاد علاوه بر تولید گوشت با کیفیت، برای اصلاح نژاد و ایجاد گوسفندان مقاوم نیز کاربرد دارد و نگهداری آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است و باعث بهره‌وری پایدار در گله می‌شود.