گوسفند لینکلن یکی از نژادهای برجسته و مقاوم ایران است که عمدتاً در مناطق شمال غربی و غرب کشور پرورش داده می‌شود و به دلیل جثه بزرگ و بدنی عضلانی، توانایی چرای طولانی و حرکت در مراتع سنگلاخ و کوهستانی را دارد. این نژاد سر بزرگی با پیشانی صاف و گوش‌های متوسط دارد و گردن نسبتا کوتاه و قوی آن کمک می‌کند تا تعادل بدن در مسیرهای شیب‌دار حفظ شود. رنگ پوست و پشم لینکلن عمدتاً سفید و روشن است و این ویژگی باعث می‌شود نژاد بتواند در تابستان‌های کوتاه و گرم کوهستانی نیز به خوبی سازگار شود. رفتار لینکلن آرام اما کنجکاو است؛ این نژاد توانایی خوبی در تشخیص منابع غذایی از دور و انتخاب بهترین مسیر برای چرای گله دارد و تعامل مناسبی با سایر گوسفندان دارد. ماده‌های لینکلن قدرت تولید مثل متوسط تا بالا دارند و معمولاً یک یا دو بره سالم در سال به دنیا می‌آورند؛ بره‌ها رشد سریع و اسکلت مقاوم دارند که این ویژگی برای دامداران از نظر اقتصادی بسیار ارزشمند است. لینکلن نسبت به بیماری‌های معمول گوسفندان مقاومت نسبی دارد و نیاز غذایی آن متناسب با مراتع با کیفیت متوسط قابل تامین است، بنابراین پرورش آن در شرایط سخت محیطی مقرون به صرفه است. گوشت این نژاد طعم دلپذیر، بافت مناسب و کیفیت بالایی دارد و در بازارهای محلی و صنعتی مورد توجه قرار می‌گیرد. علاوه بر تولید گوشت، لینکلن برای اصلاح نژاد و تولید گوسفندان مقاوم نیز کاربرد دارد و می‌تواند ویژگی‌های جسمی و محیطی مطلوب را به نسل بعد منتقل کند. ترکیب ویژگی‌های بدنی، رفتار کنجکاو و آرام، سازگاری با مراتع دشوار و کیفیت بالای گوشت، لینکلن را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران مناطق کوهستانی تبدیل کرده است. نگهداری این نژاد باعث بهره‌وری پایدار و کاهش هزینه‌های اضافی نگهداری می‌شود و ارزش اقتصادی طولانی مدت برای گله ایجاد می‌کند.