گوسفند مغانی یکی از نژادهای شناخته شده ایران است که بومی استان اردبیل و مناطق شمال غربی کشور می‌باشد. این نژاد به دلیل مقاومت بالا در برابر سرمای شدید، توانایی زندگی در ارتفاعات و سازگاری با مراتع کم‌بازده، برای دامداران مناطق سرد و کوهستانی بسیار مناسب است. جثه گوسفند مغانی متوسط تا بزرگ و بدنی عضلانی دارد که حرکت در مراتع شیب‌دار و زمین‌های دشوار را آسان می‌کند و بهره‌وری گله را افزایش می‌دهد. رفتار اجتماعی این نژاد معمولاً آرام، مطیع و قابل‌کنترل است و در مواجهه با خطر یا تهدید، واکنش‌های محافظتی هوشمندانه از خود نشان می‌دهد که امنیت گله را تضمین می‌کند. ماده‌ها قدرت تولید مثل بالایی دارند و معمولاً سالانه یک تا دو بره به دنیا می‌آورند که درصد زنده‌مانی آن‌ها بالا است و این ویژگی باعث ارزش پرورشی و اقتصادی گوسفند مغانی می‌شود. این نژاد قادر است با منابع غذایی محدود و مراتع کم‌بازده نیز زندگی کند و مقاومت نسبی در برابر بیماری‌ها دارد، بنابراین پرورش آن در شرایط محیطی سخت مناسب و اقتصادی است. مدیریت گله مغانی نیازمند تجربه دامدار است تا تغذیه، سلامت و شرایط پرورش بهینه حفظ شود و تولید بره‌ها و گوشت با کیفیت تضمین گردد. گوشت گوسفند مغانی با کیفیت و طعم مطلوب، ارزش غذایی بالایی دارد و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. ترکیب ویژگی‌های فیزیکی، رفتار آرام، مقاومت بالا و قدرت تولید مثل، گوسفند مغانی را به نژادی اقتصادی، پایدار و قابل اعتماد برای دامداران تبدیل کرده است. این نژاد علاوه بر تولید گوشت با کیفیت، برای اصلاح نژاد و تولید گوسفندان مقاوم نیز کاربرد دارد و نگهداری آن از نظر اقتصادی منطقی و مقرون به صرفه است و باعث بهره‌وری پایدار در گله می‌شود.