گوسفند مهربان یکی از نژادهای شناخته شده ایرانی است که در مناطق سردسیر و کوهستانی کشور پرورش می‌یابد. این نژاد دارای جثه متوسط و بدنی عضلانی است که توانایی حرکت آسان در مراتع دشوار و شیب‌دار را فراهم می‌کند. رفتار اجتماعی گوسفند مهربان معمولاً آرام، مطیع و قابل‌کنترل است و در مواقع تهدید، واکنش‌های محافظتی مناسبی از خود نشان می‌دهد. ماده‌ها توانایی تولید مثل بالایی دارند و به صورت سالی یک یا دو بره به دنیا می‌آورند که درصد زنده‌مانی بالایی دارند. گوشت گوسفند مهربان با کیفیت و طعم مطلوب، ارزش غذایی مناسبی داشته و در بازارهای محلی طرفداران زیادی دارد. این نژاد به دلیل مقاومت در برابر بیماری‌ها و توانایی استفاده از منابع غذایی کم‌کیفیت، برای دامداران مناطق با منابع محدود بسیار مناسب است. مدیریت گله مهربان نیازمند دانش و تجربه دامدار است تا سلامت، تغذیه و شرایط پرورش به درستی تأمین شود. گوسفند مهربان با ترکیبی از ویژگی‌های فیزیکی، رفتار آرام و قدرت تولید مثل بالا، به عنوان یک نژاد اقتصادی و قابل اعتماد برای پرورش پایدار گوشت و بره‌های سالم شناخته می‌شود.